Masaż klasyczny

GŁASKANIE – to ruch, wykonywany dłońmi masażysty.

Dłoń ślizga się po powierzchni skóry, bez przesuwania tkanki masowanej. Głaskaniem rozpoczynamy i kończymy masaż oraz przeplatamy poszczególne techniki lub chwyty. Niekiedy masaż ogranicza się wyłącznie do głaskania, na przykład w przypadku skrajnej bolesności. Głaskanie to technika sprężyście odkształcająca naskórek i skórę właściwą. Głaskanie wykonujemy zgodnie z zasadami masażu klasycznego dotyczącymi kierunku ruchu.

ROZCIERANIE – to technika polegająca na wykonywaniu rękoma masażysty ruchów kolisto-posuwistych wraz z tkanką masowaną.

Istotą rozcierania jest to, aby tkanka masowana przesuwała się za ręką masażysty. Rozcieranie powoduje utworzenie się fałdu skórnego, w którym następuje rozciąganie i rozcieranie tkanek. Rozcieranie jest najważniejszą i podstawową techniką masażu w procesie leczenia. To technika sprężyście odkształcająca struktury zbudowane z tkanki łącznej. Rozcieranie powinno być poprzedzone i zakończone głaskaniem.

UGNIATANIE – to technika masażu klasycznego polegająca na wykonaniu rękoma masażysty kilku ruchów.

Między innymi przyłożenia, unoszenia, uciskania i wyciskania tkanki masowanej. Wymaga ono użycia większej siły w stosunku do pozostałych technik.

Ugniatanie to technika odkształcająca sprężyście tkankę mięśniową. W czasie ugniatania ręka nie ślizga się po skórze, lecz wyraźnie i zdecydowanie chwyta za masowany mięsień, grupę mięśni, starając się odciągnąć od części kostnej. Nie powinno być zbyt energiczne lecz narastać stopniowo powinno wywoływać bólu lecz uczucie przyjemne. Ruchy wykonujemy: płynnie, rytmicznie, bez odrywania rąk od powierzchni masowanej, bez gwałtownych szarpnięć.

WYCISKANIE – to technika podobna do głaskania głębokiego.

Polega na wykonywaniu ruchu rękoma masażysty o jednakowym nasileniu po całym masowanym odcinku wraz z tkanką skórną. W masażu leczniczym stosuje się ją w tzw. drenażu limfy. Wyciskanie wykonuje się ruchami jednostajnymi lub pulsacyjnymi. Możemy je wykonywać kciukiem lub całą dłonią obejmującym chwytem oraz wszystkimi palcami. Często stosuje się ruch wspomagany oraz ruchy naprzemienne. Wszystkie ruchy mają charakter prostolinijny, czyli wykonuje się je wzdłuż włókien mięśniowych. Wyciskanie działa na skórę, i tkanki głębiej położone.

OKLEPYWANIE – to seria energicznych uderzeń rękoma masażysty następujących jedno po drugim, bardzo szybko w tkankę masowaną.

Istotą oklepywania jest to, aby w czasie uderzania kontakt ręki masażysty był jak najkrótszy, a siła uderzenia na całej powierzchni ręki biorącej udział w masażu była rozłożona równomiernie. Uderzenie powinno być sprężyste, krótkie, wykonane tak, aby nie wywoływało powstawania bólu i nie wywoływało powstawania: siniaków, krwiaków i pękania naczyń.

Oklepywanie należy do tzw. techniki twardej, dlatego nie należy jej stosować u osób starszych, u dzieci, po ciężkich zabiegach operacyjnych. Oklepywanie stosujemy gdy chcemy doprowadzić do silnego przekrwienia masowanej części ciała.

WSTRZĄSANIE – to technika masażu klasycznego polegająca na przekazywaniu tkankom za pomocą rąk masażysty drgań mechanicznych o znacznej amplitudzie i niedużej częstotliwości.

Technika ta stosowana jest na zakończenie masażu i możemy ją stosować między techniką ugniatania, a głaskaniem. Skutki wstrząsania odpowiadają natężeniu z jakim ten chwyt będziemy wykonywać. Ruchy wykonuje się zdecydowanie, płynnie, rytmicznie, bez szarpnięć.